Hmm. Odpiszę tak:
To prawda, w odmiennych stanach świadomości, bez ćwiczeń, przeciętny człowiek bez przygotowania, ma dosyć słabą kontrolę nad sobą – na przykład w trakcie snu, gdzie większość ludzi doznaje owych odmiennych stanów świadomości na co dzień. Teolodzy różnych religii mają z tym później problem, i potem słyszy się np. takie ‚urocze’ brednie od katolickich duchownych, że pożądliwe spojrzenie na kobietę to grzech, no ale orgie „we śnie” to już nic, no bo przecież „nad snami nie panujemy”. Odpowiedź jest prosta – kto nie panuje, ten nie panuje; większość populacji (jak i precyzyjnie – chrześcijan) nie ma prawie żadnej świadomej kontroli nad tym, co robią „podczas snu”; czy więc wszyscy są „opętani i pod wpływem Szatana”?

Natomiast wymienione przez Ciebie dalej zagrożenia, mają znacznie więcej niż ziarno prawdy; wypunktuję jedno po drugim: „głosy” – mają różne pochodzenie, i większość z nich można uznać za generowane przez własny, nieopanowany umysł. Ludzka psychika składa się z wielu części – fakt znany psychologom, ale to skomplikowany temat.
„Tracą kontrolę nad ciałem” – fizycznym niby tak, na czas projekcji; jest to jednak złudne, ponieważ to duplikat opuszcza ciało (mówimy o prostej projekcji astralnej), a „oryginał” zostaje w ciele. Osoba, która zostanie obudzona, podczas gdy duplikat „poszedł na OOBE”, będzie tylko bardziej zmęczona, dopóki duplikat nie powróci. Zapamiętana linia wspomnień będzie jednak tylko ta z ciała materialnego: wspomnienia te będą silniejsze, tak jak wspomnienia „z dnia” są silniejsze, niż wspomnienia snów.
Jeżeli zaś chodzi o poczucie słabej kontroli nad ciałem, to wynika ono z niewyćwiczonego ciała astralnego (jeżeli chodzi o takowe doświadczenia z czasu trwania oobe); z drugiej strony sam fakt posiadania kształtnego „ciała” jest de facto tylko rodzajem iluzji, projekcji, podtrzymywanej przez umysł, przywykły do posiadania takiego, a nie innego ciała.
Medium & stany depresyjne – wiążą się z brakiem jakichkolwiek działań obronno-zabezpieczających ze strony osoby dokonującej projekcji i są to rzeczywiście realne zagrożenia, ale porównałbym je do zostania pobitym w jakimś mieście – może już nie tyle w Polsce, może w jakimś mniej bezpiecznym kraju.
To ważne stwierdzenie, ponieważ absolutnie nie jest tak, że człowiek w astralu jest bezbronny; co nie oznacza, że nie może takim być! Tylko po to dziecko się uczy, że istnieje ogień, by uważało na niego i potrafiło się z nim bezpiecznie obchodzić; analogicznie myjemy ręce i żyjemy normalnie, a nie w hermetycznym bunkrze – i to jest zdrowe podejście; i tak jak np. z myciem rąk i zarazkami, izolacja od wystawienia na zagrożenie powoduje osłabienie organizmu, analogicznie w tej dziedzinie.

Kwestia wartości oobe dla rozwoju duchowego jest oczywista i niepodważalna; powiem tylko, że cudownym widokiem jest nagła zmiana w percepcji zatwardziałego np. ateisty, kiedy podczas oobe nie tylko „przeleci przez ściany”, ale i zobaczy w materialu miejsce, w którym wcześniej nigdy nie był, a poszedłszy tam później, po obudzeniu, zrozumie, że to co widział, nie było snem czy iluzją.

To prawda, którą dzisiaj przyznam, że dla kogoś bez żadnych zabezpieczeń, oobe może w dłuższej perspektywie przysporzyć problemów – jednak wynika to z braku stosowania zabezpieczeń i / lub zadawania się z bytami, z którymi nie powinno się zadawać – swoje przyciąga swoje. Istota rzeczy tkwi jednak w tym, że oobe doznaje prawie każdy, każdej nocy; istotą problemu jest integracja wspomnień – powodująca po prostu zapominanie tego, co się robiło. Przyznać trzeba jedna, że zdecydowana większość ludzi podczas oobe i tak śpi (ich duplikat śpi nad nimi) lub praktycznie nie oddala się z miejsca.
Gdybym miał się znaleźć w niebezpiecznej okolicy, pewnie nie spacerowałbym po ciemnych uliczkach, może nawet i siedziałbym „w bezpiecznym miejscu” – ale zdecydowanie wolałbym być na tyle trzeźwym, by wiedzieć, co się wokół mnie dzieje. Tak. TRZEŹWOŚĆ – ot, klucz do pamiętania oobe – oraz kontrolowania się w nim.

Większość problemów, związanych z innymi bytami, wynika właśnie z niewłaściwego zachowania ludzi w oobe, czy też nadmiernej ufności niektórym bytom. Jednak to nie one nam pozwalają wejść w jakiś poziom bytu, bo my po prostu sami na tych poziomach istniejemy; choć przyznam, że to zdanie jest nadmiernym uproszczeniem i jest niedokładne.

Co do energii, uśmiechnąłem się – przyznam, ponieważ (z całym szacunkiem) – pokazuje brak jakiejkolwiek wiedzy w temacie. Mógłbym pójść dalej i powiedzieć „poznania Boga (Najwyższego)” – ponieważ to właśnie od Stwórcy owa energia pochodzi. Zaś byty wampiryczne, które nazywasz „demonami”, no właśnie tej energii nie mają w pewnym sensie, i by istnieć i działać, muszą „pobierać” ją od innych. I muszą ją kraść, to nazywa się wampiryzmem, to dość długi temat. Pojawia się tutaj kwestia Lilith i wszystko, co związane z tym zagadnieniem. Wątek energii od Stwórcy, Qliphoth i inne wspomniane rozjaśnią znacząco temat. Nie będę się tu rozpisywał, bo nie ma sensu być kopistą informacji, które są powszechnie dostępne. Dodam tylko, że inna nazwa na energię to „Tchnienie Życia / Boga”, np. Ez 37:1-10; Rdz 2:7.

Przyznam, że bardzo miło mi odpowiadać na ten komentarz, jako że nazywa bardzo trafne wątki. Co do wiedzy – więcej wiedzy przybliża do Boga, mniej – oddala – wyjątek stanowi sytuacja, w której nasze wierzenia są fałszywe. Przykładem idealnym fałszywych przekonań jest skrajnie absurdalny ruch, czyli płaskoziemcy: oni nie są zainteresowani prawie żadną literaturą za wyjątkiem ich własnej, ponieważ wszystko bije im po oczach faktami, mówiącymi: „jesteście w błędzie!” Przyznanie się do błędu jest ciężką rzeczą dla własnego ego, w szczególności takiego wybujałego… Analizowanie Biblii bez kontekstu to szaleństwo, ponieważ moglibyśmy dojść do sytuacji aż tak absurdalnych, jak literalna analiza przysłów (metafor) – zwrotów, które w przeszłości miały inne znaczenie, niż dzisiaj. A to tylko jeden z przykładów. Ogólnie temat „Ezoteryka a Biblia” to wątek o którym już się rozpisywałem – odsyłam do artykułu na górze strony.

Ataki na Crowleya zostały zapoczątkowane przez zakałę tej ziemi, czyli duchowieństwo katolickie. To nic dziwnego – Crowley lubił po prostu „robić sobie z nich jaja”; przykładowo raz opublikował hymn na cześć „Maryi”, co spodobało się katolikom, a później ujawnił, że był to hymn na cześć… Izydy, zmienił tylko słowa, cała reszta pozostała ta sama – pokazując absurd katolickiej religii – nieudane kopiowanie symboli znacznie dawniejszych, niż ta europejska mafia.
Tak, czy inaczej, kto zapoznał się z faktami i literaturą choćby samego Crowleya, wie, o co chodziło. Chyba nie powinienem nawet tego pisać, ale zrobię to: „Do what Thou Wilt” jest przeciwieństwem róbta co chceta. Polega na odnalezieniu swojej Prawdziwej Woli i jej realizacji; można by powiedzieć – własnego Powołania. „”Thou hast no right but to do thy will” oznacza, że czynienie czegokolwiek innego niż to, spotka się z oporem, trudnościami, cierpieniem itd. w dużym uproszczeniu.

Absolutnie, nie ma złych i dobrych narzędzi. Ponieważ narzędzia, w rozumieniu naturalnych elementów życia człowieka, mogą być pomimo wszystko abstrakcyjne, użyjmy innego przykładu – kontrowersyjnego i namacalnego. Substancje chemiczne – w tym nielegalne, czy rośliny. Czy są dobre lub złe?
No nie. Nie są. Wszystko zależy od ich użycia – można by więc nawet powiedzieć, że wszystkie są dobre, wystarczy ich dobrze użyć („święty wszędzie widzi dzieło Boga, grzesznik wszędzie doszukuje się grzechu”).
Są oczywiście takie, które trudniej opanować i używać bezpiecznie (np. pierwiastki radioaktywne), nie oznacza jednak, że są złe. Są też takie których nie umiemy w danym czasie obsługiwać, lub nawet nie wiemy o ich istnieniu (przykład – zjawisko prądu elektrycznego w średniowieczu – niebezpieczeństwo piorunów, brak znanych sposobów kontroli zjawiska). Mógłbym się długo na ten temat rozwodzić, ale to nie ma chyba sensu – z resztą wydaje mi się, że już to robiłem na tej stronie. Ostatnie zdanie do tego wątku: Jeżeli istnieją rzeczy, narzędzia fundamentalnie złe – to skąd się one wzięły? Odpowiedzi, przy takich absurdalnych założeniach, są dwie: albo Stwórca ma inną moralność, niż ludzka; albo „Szatan” ma moc stwórczą; albo Bóg nie jest wszechmogący, tylko ułomny i cześć pracy mu nie wyszła (starał się jak mógł).
Żadne z tych twierdzeń nie jest raczej zgodne z Chrześcijaństwem w Twoim rozumieniu, więc skoro zakładasz jedno, trzymając drugie, to któreś musi być błędne. Problem zaś zaczyna wybiegać w kierunku „skąd się wzięło zło?”. To poważne kwestie i nie będę na razie się o nich rozpisywał. Oczywiście powyższy wywód zakładał dosyć konkretnego Stwórcę / Źródło, Świadome swych działań – nota dla oburzonych ateistów.

Brak wiedzy i stosownych działań w kwestii duchowości nie oznacza oczywiście braku jakichkolwiek zabezpieczeń, a perfekcyjnym przykładem są ateiści. Swoją drogą, bardziej odporni na wpływy duchowe w szczególności ludzie mniej psychotyczni, mniej neurotyczni, mniej emocjonalni, w ogóle chyba najbardziej – psychopaci, z biologicznego punktu widzenia; niestety, bycie drętwą kłodą drewna w pod kątem wrażliwości ezoterycznej nie powoduje, że nie można tobą np. pokierować (znów przykład: psychopaci). Ateiści zaś, w szczególności ci zdecydowanie odcinający się od w ogóle rozważenia istnienia oddziaływań duchowych, są znacznie trudniejsi do manipulacji czy innego oddziaływania (nie mówiąc już o silniejszych oddziaływaniach), od osób niestabilnych emocjonalnie, w szczególności – praktykujących bałwochwalczą religijność (bez głębszych przemyśleń, analiz, czy głębszej duchowości, tylko np. czczenie figur i postaci ich religii). Wtrącę tu jeszcze jedno zdanie: owe istoty upadłe pewnie były by wniebowzięte gdyby tak łatwo można było opętać człowieka, jak obawiam się, że Ci się wydaje.

No cóż. Założeniem tego bloga było m.in. niszczenie kłamstw i iluzji oraz dążenie do Prawdy – bez kompromisów. To założenie jest i będzie dalej realizowane.

Życzę mądrości i poznania – nam wszystkim.
TMC

PolubieniePolubienie