Zdecydowałem skomentować półfinały dopiero po wszystkim, w jednym, dużym artykule. Tymczasem, wstępne posłowie:

Wśród przewijających się śpiewów stworzeń do Stwórcy/ Demiurga „I’m not your toy, you stupid boy!”, na prawdopodobnie największym organizowanym corocznie rytuale na tej planecie, zorganizowanym w Izraelu, wygrała Holandia, zgodnie z przewidywaniami m.in. bukmacherów. Oto część mojego komentarza na jej temat, sprzed finału:

• Holandia – bardzo dobrze skonstruowany utwór pod naprawdę wieloma względami. Majstersztyk. Jednakże, między innymi z powodu masowej opinii, że wygrają (faworyt), może to być podpucha; takie „byłoby by to za proste„.

Gematria pseudonimu artystycznego wykonawcy = 44. Utwór zgodny ze „sekwencją” wartości gematrycznych utworów, opisaną przez Radtrapa. Bardzo ładna gematria / numerologia w tekście. „We were always a losing game (…) loving you is a losing game”

Znacznie więcej informacji w nadchodzącym artykule o tegorocznej Eurowizji.

Nawet gdybym z jakieś chorego powodu chciał publicznie opisywać tu całą zaprezentowaną tam symbolikę, zajęłoby to tyle miejsca, że… szkoda słów.

Jednak climax w momencie koncertu Madonny zdziwił nawet mnie. Niesamowite, niesłychane, wielkie, dumne, bezczelne / z tupetem. Brak słów do opisania wrażeń. Ciekawe co zrobią za rok – ich La Venda (blindfold) rzeczywiście już opada. Znaczy się, ściągają ją społeczeństwu.

…a tępi fanatycy religijni nadal będą myśleć, że biedne Hatari (Islandia) było „szczytem zła” na Eurowizji. Na co się nadają, i jaki ich koniec, wybrali sami swą ignorancją.

Zacytuję fragmencik utworu reprezentacji Cypru:

„We keep it undercover
I know you miss the taste”

TMC, 2:02 19.05.2019r.