Nie każdy ma tą samą rolę w ciele Chrystusa! No i: dlaczego ewangelizatorzy różnych rodzajów tak usilnie blokują dostęp do zbawienia wielu ludziom? Pewnie niektórzy nie umyślnie – pycha zaślepia. Nie popełniajmy ich błędu.

Wielu fałszywych nauczycieli głosi wiele fałszywych doktryn… Niektórzy robią to, będąc sami zwiedzionymi, inni – ponieważ umyślnie chcą zwieść innych. Ci drudzy jednak, raczej mają skuteczniejsze sposoby zwiedzenia, bardziej wyrafinowane…

W Ciele Chrystusa – prawdziwym Kościele – społeczności wszystkich zbawionych, są różne role i nie każdy jest powołany do tego samego.

(4) A różne są dary łaski, lecz Duch ten sam. (5) I różne są posługi, lecz Pan ten sam. (6) I różne są sposoby działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. (7) A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi. (8) Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy, (9) inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu. (10) Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków. (11) Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce. (12) Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus; (13) bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało – czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. (14) Albowiem i ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma. (15) Jeśliby rzekła noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała; czy dlatego nie należy do ciała? (16) A jeśliby rzekło ucho: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała, czy dlatego nie należy do ciała? (17) Jeśliby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A jeśliby całe ciało było słuchem, gdzież byłoby powonienie? (18) Tymczasem Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał. (19) A jeśliby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało? (20) A tak członków jest wiele, ale ciało jedno. (21) Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie; albo głowa nogom: Nie potrzebuję was. (22) Wprost przeciwnie: Te członki ciała, które zdają się być słabszymi, są potrzebniejsze, (23) a te, które w ciele uważamy za mniej zacne, otaczamy większym szacunkiem, a dla wstydliwych członków naszych dbamy o większą przyzwoitość, (24) podczas gdy przyzwoite członki nasze tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało, iż dał pośledniejszemu większą zacność, (25) aby nie było w ciele rozdwojenia, lecz aby członki miały nawzajem o sobie jednakie staranie. (26) I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeśli doznaje czci jeden członek, radują się z nim wszystkie członki. (27) Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami. (28) A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki. (29) Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów? (30) Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają? – 1 Kor 12:4-30

Dalej. Apostołowie byli „finansowani” przez uczniów (chrześcijan) ze wspólnot w różnych miastach. Tak więc większość chrześcijan nie prowadziła swojego życia jako „kaznodzieje” – nauczając i wędrując, lecz żyła zgodnie z bożymi zasadami, wspierając ówczesnych głosicieli Ewangelii, którzy całe swoje życie poświęcali głoszeniu Ewangelii.

Oczywiście wszyscy jesteśmy wezwani do głoszenia Ewangelii wszelkiemu stworzeniu – nie wszyscy jednak z nas mają poświęcać temu całe swoje życie; chociaż całe nasze życie należy do Pana.

(15) I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. (16) Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. – Mk 16:15-16

(5) Jeden robi różnicę między dniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu. (6) Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega; kto je, dla Pana je, dziękuje bowiem Bogu; a kto nie je, dla Pana nie je, i dziękuje Bogu. (7) Albowiem nikt z nas dla siebie nie żyje i nikt dla siebie nie umiera; (8) bo jeśli żyjemy, dla Pana żyjemy; jeśli umieramy, dla Pana umieramy; przeto czy żyjemy, czy umieramy, Pańscy jesteśmy. (9) Na to bowiem Chrystus umarł i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panować. – Rz 14:5-9

Wszyscy służą, ale nie każdy na ten sam sposób. Jedna droga, ale parę pasów; jedno światło, kilka odcieni, tego samego światła. Nie każdy jest ekstrawertykiem. Nie każdy ma umysł analityczny. Nie wszyscy są tak samo emocjonalni. Jedni skupiają się na sednie sprawy, inni na jej szczegółach. Różnorodność jest normalna, i w związku z nią nie można każdemu dać tej samej roli.

(47) Ten zaś sługa, który znał wolę pana swego, a nic nie przygotował i nie postąpił według jego woli, odbierze wiele razów. (48) Lecz ten, który nie znał, choć popełnił coś karygodnego, odbierze niewiele razów. Komu wiele dano, od tego wiele będzie się żądać, a komu wiele powierzono, od tego więcej będzie się wymagać. (49) Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i jakżebym pragnął, aby już płonął. – Łk 12:47-49

Paweł pisał:

(5) Nie strońcie od współżycia z sobą, chyba za wspólną zgodą do pewnego czasu, aby oddać się modlitwie, a potem znowu podejmujcie współżycie, aby was szatan nie kusił z powodu niepowściągliwości waszej. (6) A to, co mówię, jest zaleceniem, a nie rozkazem. (7) A wolałbym, aby wszyscy ludzie byli tacy, jak ja, lecz każdy ma własny dar łaski od Boga, jeden taki, a drugi inny. (8) A mówię tym, którzy nie wstąpili w związki małżeńskie, oraz wdowom: Dobrze zrobią, jeśli pozostaną w tym stanie, w jakim ja jestem. (9) Jeśli jednak nie mogą zachować wstrzemięźliwości, niechaj wstępują w stan małżeński; albowiem lepiej jest wstąpić w stan małżeński, niż gorzeć. – 1 Kor 7:5-9

Cytat podaję z kontekstem, chociaż nie o kontekst mi chodzi. Pomimo tego, że Paweł mówi lepiej jest być w takim stanie jak ja, rozumie i pisze, że nie każdy jest taki sam, i służba/życie nie każdego jest takie same.

Lecz tu pojawia się problem dla niektórych.

„Ewangelizatorzy ” śmierci

Bardzo wielu ludzi – m.in. pastorów, ale także wielu innych „nauczycieli” wypowiadających się o Słowie Bożym i Biblii, a także niemal wszyscy zwodziciele nie będący nawet w ogóle chrześcijanami (choć nieraz twierdzącymi, że nimi są) podkreślają rolę emocji. To właściwie dosyć prosty schemat, więc nie będę się rozpisywał:

ZWIEDZENIE

emocje/uczucia/serce > rozum(karmiony fałszywymi naukami) > opcjonalnie jakieś pisma, rzadko Biblia

cuda demoniczne, okultyzm, hipnoza => wiara => doktryna (zwodnicza)

BIBLIA (DROGA PAŃSKA)

Słowo Boże > rozum > serce

Pisma (Biblia), doktryna => wiara w Biblię i jej doktrynę => cuda

gdzie:

„>” – ważniejsze od;
„=>”  – prowadzi do.

To tak najprościej. Osobiście bowiem jestem przekonany, że racjonalny, otwarty umysł, jest w stanie, bazując na prawdziwej nauce oraz logice, zrozumieć poprawność wielu tez Biblii w zasięgu swojego poznania oraz zrozumieć dowody na jej prawdziwość i autentyczność (wiarygodność przekazu). W rzeczywistości jednak, gdzie trudno o taki otwarty umysł bez żadnych więzów zwiedzenia, najbezpieczniej jest zaznaczyć wyższość Słowa Bożego nad rozumem. Co nie zmienia faktu, że moim zdaniem można postawić znak równości pomiędzy rozumem i Biblią. Wiedza, nauka, logika, prawda są po stronie Biblii.

Wielu zwodzicieli krzyczy o emocjach, emocjach, uczuciach. Wielu chrześcijan mówi o miłości – dobrze i biblijnie, szkoda jednak że ta ich „miłość” staje się miłością bezwzględną, ekstremum od zła, a nie czymś od Boga.

Święty Izraela jest Bogiem harmonii. Nie chaosu, nie skrajności, nie fałszywego porządku. Podkreślać to będę, ile tylko Pan da: nienawiść jest rzeczą Biblijną nie mniej, niż miłość. Życie nienawiścią jest złe. Życie światową miłością bezwzględną też jest złe. Tak więc Biblia mówi:

(5) Albowiem Ty nie jesteś Bogiem, który chce niegodziwości, Zły nie może z tobą przebywać. (6) Nie ostoją się chełpliwi przed oczyma twymi, Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość. (7) Zgubisz kłamców, Zbrodniarzami i obłudnikami brzydzi się Pan. – Ps 5:6-7

(3) Bo mam przed oczyma łaskę twoją I postępuję w prawdzie twojej. (4) Nie zasiadałem z ludźmi fałszywymi, I nie chodzę z podstępnymi. (5) Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców I nie zasiadam z bezbożnymi. (6) Umywam w niewinności ręce swoje I chodzę wokoło ołtarza twojego, Panie, (7) Aby głośno śpiewać dziękczynienie I opowiedzieć wszystkie cuda twoje. – Ps 26: 3-7

(6) W ręce twoje polecam ducha mego, Odkupiłeś mnie, Panie, Boże wierny. (7) Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bałwany,  Ja jednak ufam Panu. – Ps 31:6-7

(15) Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. (16) Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata. (17) I świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki. – 1 J 2:15-17

(19) My wiemy, że z Boga jesteśmy, a cały świat tkwi w złem. – 1 J 5:19

(6) Na swoją obronę masz to, że nienawidzisz uczynków nikolaitów, których i ja nienawidzę. – Ap 2:6

Zwodziciele, mówię do was: nie usuniecie Słowa Bożego z Biblii.

Zwodziciele o tym wiedzą, dlatego chwytają się emocjonalnych szantaży, wszelakich manipulacji słownych i głośno krzyczą i zachęcają, by więcej ludzi poszło na rzeź.
Ale problem sięga jeszcze dalej.

Jest wiele środowisk pogańskich, w których istnieją pewne poglądy zbieżne niejako z Biblijnymi. Z tymi Biblijnymi poglądami, których miłujący świat, pogan i grzech zwodziciele nie chcą znać. Na przykład? Nienawidzący świata ludzie w środowiskach trutherskich, niektórych subkulturach, np. gotów. Zamiast pokazać Słowo Boże im przystępnie, a co ważniejsze –  prawdziwie, oni wmawiają poganom swoje lucyferiańskie bzdury.

(4) Serce mądrych jest w domu żałoby, lecz serce głupich w domu wesela. (5) Lepiej słuchać nagany mądrego, niż przysłuchiwać się pieśni głupich, (6) bo jak jest z trzaskiem cierni płonących pod garnkiem, tak jest ze śmiechem głupiego. To również jest marnością. – Koh 7:4-6

(17) Albowiem Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym. – Rz 14:17

(10) Albowiem smutek, który jest według Boga, sprawia upamiętanie ku zbawieniu i nikt go nie żałuje; smutek zaś światowy sprawia śmierć. – 2 Kor 7:10

(7) Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. (8) Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy. (9) Biadajcie i smućcie się, i płaczcie; śmiech wasz niech się w żałość obróci, a radość w przygnębienie. (10) Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was. – Jk 4:7-10

(1) Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota – (2) a żywot objawiony został, i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot wieczny, który był u Ojca, a nam objawiony został – (3) co widzieliśmy i słyszeliśmy, to i wam zwiastujemy, abyście i wy społeczność z nami mieli. A społeczność nasza jest społecznością z Ojcem i z Synem jego, Jezusem Chrystusem. (4) A to piszemy, aby radość nasza była pełna. – 1 J 1:1-4

Straszną klątwą ciążącą na wizerunku Drogi Pańskiej u pogan są tego typu stereotypy, przeniesione z pogańskiego katolicyzmu czy zwodniczych protestantów na automatycznie wszystkich chrześcijan. Bzdury, że chrześcijanin musi cieszyć się z wszystkiego, wszysko kochać, w ogóle nie walczyć o nic, szanować kolorowe szmaty na masztach (tzw. flagi), bać się kolorów np. czarno-czerwonych, bo są złe, drżeć przed słowami typu lol (bo jakiś geniusz sobie wymyślił że to może znaczyć coś złego). Jednak o zabobonności może innym razem. Co gorsza, większość chrześcijan przejmuje te stereotypowe role i skutkiem tego, najczęściej nie próbuje dotrzeć do wielu ludzi, a nawet, jeśli próbuje, robi to źle, nierzadko ucząc pogan zwiedzenia, w które sami są wplątani.

Czas przestać odrzucać ludzi od zbawienia! Ludzi, którym nierzadko bliżej do Bożej Prawdy niż wielu katolikom, czy zwiedzionym protestantom.

Czyli np.

• „satanistom” – młodzieży nienawidzącej świata i nie rozumiejącej, że to właśnie szatan nim rządzi, a to Biblia jest anty-światowa;
• nihilistom – bo bez Chrystusa w rzeczy samej nic na tym świecie nie ma sensu i znaczenia;
• anarchistom – bo Biblia mówi otwarcie o źle rządów, a narody są wymysłem dla „profan” wśród pogan (chociaż o polityce, to może w innym wpisie);
• racjonalistom – bo Słowo Boże to słowa Najmądrzejszego,
• ludziom preferującym siłę, zwycięstwo – bo zwycięstwo jest po naszej stronie, stronie Najwyższego, i on zniszczy, zabije swoich wrogów;
• wszelkim antagonistom i osobom a/antyspołecznym – bo większość ludzi to poganie, i to na dodatek bardzo głupi/ogłupieni poganie, a mądrość u Najwyższego, nie tego, co u ludzi wyniosłe;
• wszelkim ludziom instynktownie nienawidzącym np. bałwochwalstwa. Tak, łącznie z tym wesoło przyjmowanym przez letnich chrześcijan – czyli łącznie z patriotyzmem.

Na koniec dodam a propos narodów. Dla każdego trzeźwo myślącego – poganina lub chrześcijanina – są tylko 2 narody. Naród wybrany (Lud Boży/zbawieni/chrześcijanie/Dzieci Boże, nie mylić z Żydami) oraz poganie (narody ziemi, dzieci diabła/szatana/węża/ świata, ludzie niezbawieni). Jeżeli uważasz inaczej, jesteś niewolnikiem pogan, którzy to wiedzą.

(15) I powiedział im: Wy jesteście tymi, którzy chcą uchodzić w oczach ludzi za sprawiedliwych, lecz Bóg zna serca wasze. Gdyż to, co u ludzi jest wyniosłe, obrzydliwością jest przed Bogiem. – Łk 16:15